Mit des k?hm he an de See, do w??r de See noch gan? swart un dick un füng al so von ünnen up to geeren, dat et so Blasen smeet, un et güng so em Keekwind ?wer hen, dat et sik so k?hrd; un de Mann wurr groen. Do güng he staan un s?d
r7 m& p6 t- [% ?4 Q3 X/ `+ Y$ Q 'Manntje, Manntje, Timpe Te,0 s; s% X) m! R$ S
Buttje, Buttje in der See,) e7 H; p- h0 y& ]3 \
myne Fru de Ilsebill$ r, v$ D% c7 [( \1 S1 Y/ K3 I
will nich so, as ik wol will.'
$ a( q; h) v5 X* Q) U 'Na, wat will se denn?' s?d de Butt. 'Ach Butt,' s?d he, 'myn Fru will Kaiser warden.' 'Ga man hen,' s?d de Butt, 'se is't all.'- h7 d5 e! r) ]4 a& Q& e0 `% l+ u
Do güng de Mann hen, un as he door k?hm, so w??r dat gan?e Slott von poleertem Marmelsteen mit albasternen Figuren un gollnen Zyraten. V?r de D?hr marscheerden die Soldaten und se bl?sen Trumpeten und sl?gen Pauken un Trummeln: awerst in dem Huse, da güngen de Baronen un Grawen un Herzogen man so as Bedeenters herüm: do makten se em de D?ren up, de von luter Gold w?ren. Un as he herink?hm, door seet syne Fru up enem Troon, de w??r von een Stück Gold, un w??r wol twe Myl hoog: un hadd ene groote gollne Kroon up, de w??r dre Elen hoog un mit Briljanten un Karfunkelsteen beset-t: in de ene Hand hadde se den Zepter un in de annere Hand den Reichsappel, un up beyden Syden by eer, door stün nen de Trabanten so in twe Regen, jümmer en lüttjer as de annere, von dem allergr?ttesten Rysen, de w??r twe Myl hoog, bet to dem allerlüttjesten Dwaark, de w??r man so groot as min lüttje Finger. Un v?r ehr stünnen so vele Fürsten un Herzogen. Door güng de Mann tüschen staan und s?d 'Fru, büst du nu Kaiser?' 'Ja,' s?d se, 'ik bün Kaiser.' Do güng he staan un beseeg se sik so recht, un as he se so'n Flach ansehen hadd, so s?d he 'ach, Fru, wat lett dat sch??n, wenn du Kaiser büst.' 'Mann,' s?d se, 'wat staist du door? ik bün nu Kaiser, nu will ik awerst ook Paabst warden, ga hen tom Butt.' 'Ach, Fru,' s?d de Mann, 'watt wulst du man nidl? Paabst kannst du nich warden, Paabst is man eenmal in der Kristenhait, dat kann he doch nich maken.' 'Mann,' s?d se, 'ik will Paabst warden, ga glyk hen, ik mutt hüüt noch Paabst warden.' 'Ne, Fru,' s?d de Mann, 'dat mag ik em nich seggen, dat gait nich good, dat is to groff, tom Paabst kann de Butt nich maken.' 'Mann, wat Snack!' s?d de Fru, 'kann he Kaiser maken, kann he ook Paabst maken. Ga foorts hen, ik bünn Kaiser, un du büst man myn Mann, wult du wol hengaan?' Do wurr he bang un güng hen, em w??r awerst gan? flau, un zitterd un beewd, un de Knee un de Waden slakkerden em. Un dar streek so'n Wind ?wer dat Land, un de Wolken fl?gen, as dat düster wurr gegen Awend: de Bl?der waiden von den B?mern, und dat Water güng un bruusd, as kaakd dat, un platschd an dat i'iver, un von feern seeg he de Schepen, de sch?ten in der Noot, un dan? den un sprüngen up den Bülgen. Doch w??r de Himmel noch so'n bitten blau in de Midd, awerst an den Syden, door toog dat so recht rood up as en swohr Gewitter. Do güng he recht v?rzufft staan in de Angst un s?d
. d2 O$ u8 n8 Z& `8 l# }9 { 'Manntje, Manntje, Timpe Te,
( t& t4 H# R) d# ^ Buttje, Buttje in der See,) g8 Q5 G/ [, \3 t
myne Fru de Ilsebill
) h: U! c7 ?* I' r5 _ will nich so, as ik wol will.': \5 j9 S# \; f8 w9 l6 K( u z5 | t
'Na, wat will se denn?' s?d de Butt. 'Ach,' s?d de Mann, 'se will Paabst warden.' 'Ga man hen, se is't all,' s?d de Butt.
4 n! |! N+ w4 Y, k" i9 O9 I B Do güng he hen, un as he door k?hm, so w??r dar as en groote Kirch mit luter Pallastens ümgewen. Door dr?ngd he sik dorch dat Volk: inwendig was awer allens mit dausend un dausend Lichtern erleuchtet, un syne Fru w??r in luter Gold gekledet, un seet noch up enem veel h?geren Troon, un hadde dre groote gollne Kronen up, un üm ehr dar w??r so veel von geistlykem Staat, un up beyden Syden by ehr, door stünnen twe Regen Lichter, dat gr?ttste so dick und groot as de allergr?ttste Toorn, bet to dem allerkleensten K?kenlicht; un alle de Kaisers un de K?nigen, de legen v?r ehr up de Kne und kü?den ehr den Tüffel. 'Fru,' s?d de Mann und seeg se so recht an, 'büst du nun Paabst?' 'Ja,' s?d se, 'ik bün Paabst.' Do güng he staan un seeg se recht an, un dat w??r, as wenn he in de hell Sunn seeg. As he se do en Flach ansehn hadd, so segt he 'ach, Fru, wat lett dat sch??n, wenn du Paabst büst!' Se seet awerst gan? styf as en Boom, un rüppeld un r?hrd sik nich. Do s?d he 'Fru, nu sy tofreden, nu du Paabst büst, nu kannst du doch niks meer warden.' 'Dat will ik my bedenken,' s?d de Fru. Mit des güngen se beyde to Bedd, awerst se w??r nich tofreden, un de Girighait leet se nich slapen, se dachd jümmer, wat se noch warden wull. |