会计考友 发表于 2012-8-17 11:59:20

西班牙语阅读:《道德经》中西对照阅读39

Desde la antigüedad estos alcanzaron el uno:
el cielo lo alcanzó y se hizo puro,
la tierra lo alcanzó y se hizo tranquila,
los dioses lo alcanzaron y se hicieron espirituales,
los valles lo alcanzaron y se hicieron llenos,
los seres lo alcanzaron y nacieron y crecieron ,
los jefes y los reyes lo alcanzaron,
y se hicieron modelo recto para el mundo.
Sin la pureza el cielo se habría partido,
sin la tranquilidad la tierra se habría deshecho,
sin la espiritualidad los dioses habrían desaparecido,
sin la plenitud los valles se habrían agrietado,
sin la vida los seres habrían perecido,
sin la rectitud los jefes y reyes habrían caído.
Por eso, lo valioso tiene su raíz en lo vil,
y lo superior tiene su raíz en lo bajo.
Así los jefes y reyes se llaman a sí mismos
huérfano, indigno y pobre.
¿No es esto prueba de que consideran lo vil como raíz?
¿O acaso es de otra manera?
La más alta alabanza es la no-alabanza.
No se debe querer ser jade extraordinario
sino piedra ordinaria.
翻译
昔之得一者:天得一,以清;地得一,以宁;
神得一,以灵;谷得一,以盈;侯得一,以为天下正。
其致之也,谓天无以清,将恐裂;谓地无以宁,将恐发;谓神无以灵,将恐歇;
谓谷无以盈,将恐竭;谓万物无以生,将恐灭;谓侯王无以正,将恐蹶。
故贵必以贱为本,高以下为基。
是以侯王自谓孤、寡、不谷。
是其以贱为本也?非欤?
故致数舆,无舆。
是故不欲琭琭若玉,珞珞若石
页: [1]
查看完整版本: 西班牙语阅读:《道德经》中西对照阅读39